Tuesday, December 18, 2012

က်ိဳးစားအားထုတ္မႈကုိ...

ျဖတ္သန္းလာတဲ့ ျပကၡဒိန္ေတြနဲ႔ ...

အကဲမျဖတ္စမ္းပါနဲ႕


တကယ္လုိအပ္တာက....

လြတ္လပ္စြာ....

က်ိဳးစားပုိင္ခြင့္နဲ႔

တရားမွ်တစြာ...

က်ိဳးစားမႈ ရလာဒ္ကုိ ...

ရရွိေရးပါ....
အဲဒီကေလးေတြေပါ့.....

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေကာ္ဖီ ခါးခါးကုိ ေသာက္သုံးရင္း

အိပ္မက္ ေတြကုိ ထုဆစ္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္ေနၾကတယ္...


အဲဒီ ကေလးေတြေပါ့....

ပန္းေတြ ပြင့္မလားလုိ႔....

ပန္းပင္ႀကီးဆီကုိ ေမွ်ာ္ၾကည့္ေနၾကတယ္....

အဲဒီကေလးေတြေပါ့.....

အခုထိ...

ငုိေၾကြးေနဆဲပဲေလ....

ၾကားေနၾက ငုိသံေတာ့ မဟုတ္ဘူး...

ကမာၻမေက် ျမန္မာျပည္ ဆုိၿပီး.....

ခပ္တုိးတုိးေလးနဲ႔... ဟစ္ေအာ္ ငုိေၾကြးေနၾကေလရဲ႔......

(မုိးယံမင္းလြင္)
သိပ္ အေရာင္နက္တဲ့ ညေတြမွာ... ခပ္မွိန္မွိန္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လင္းေနတဲ့ ၾကယ္တစ္စင္းက....
ေနတစ္စင္း လတစ္စင္းထက္.........
အေရးပါတယ္....

(မုိးယံမင္းလြင္)
ေၾကြမွာဆုိတာ.. သိေပမဲ့... ပြင့္ခ်ိန္မွာေတာ့.. အစြမ္းကုန္ အလွဆုံးပြင့္လုိက္ခ်င္ပါရဲ႔.... ပန္းတစ္ပြင့္ရဲ႔... ဘ၀မုိ႔ပါ.......
ဟင့္အင္း....

အဲဒီ တံခါးေတြကို.. ပိတ္ထားခဲ့တာ.. မင္းကုိ.. မ၀င္လာေစခ်င္လုိ႔မွ.. မဟုတ္တာ...

မင္းမဟုတ္တဲ့.. သူေတြ၀င္လာမွာကုိ.. ငါ မလုိလားလုိ႔ ပိတ္ထားယုံသက္သက္ပါ.....

(မုိးယံမင္းလြင္)
မေပ်ာက္မ်က္ရႈ
ပုလဲဥသုိ႔
ရင္တြင္ ပုိက္ထား
ခ်စ္ေသာ္ျငားလည္း
ခ်ိန္ကားခါလင့္

ရာသီရင့္က
ပ်င္းရိလႈိက္ေမာ
စိတ္ေဇာမၾကြယ္
ရင္၀ယ္မလွ
သစ္သမွ်သာ
ခ်စ္ၾကရွာသည္
လူ႔ျပည္ေလာက
အခ်စ္တည္း.........။ ။

(မုိးယံမင္းလြင္)

လက္ထဲက ပန္းတစ္ပြင့္
နမ္းခြင့္ေတာ့ ရခ်င္တယ္....
ဒါေပမဲ့...
ရုိးညွာရယ္...
ပြင့္လႊာရယ္.. အကုန္စိမ္းမွေတာ့....
ႏွင္းဆီရယ္...
စိမ္းဆိပ္သင့္မွာစုိးလုိ႔....
ငါေလ.. နင့္ကုိ.....
မနမ္း၀ံ့ဘူး.................... ။
ငြားငြားစြင့္စြင့္
၀င့္၀င့္ၾကြားၾကြား
လွတပတ..
ပြင့္ခဲ့ၾကလည္း....
ေမွ်ာ္သူ နမ္းရႈိက္

လွမ္းလုိက္ခဲ့သူ
ရွိလာမည္ဟု....
ေရာ္ရြယ္ရည္သမ္း
မပြင့္လန္းဘူး...
ေလာကတခြင္
လွေစခ်င္လုိ႔...
ငုံစင္ပန္းမွ်
ဖူးဘ၀က...
လွလွလန္းလန္း
ပြင့္သစ္စမ္းသည္....
သခင့္ မေမွ်ာ္ပန္း.........။

(မုိးယံမင္းလြင္)
ေငြလႊာေသြးျဖဴ...
ပြင့္ခ်ပ္တူႏွင့္....
ေလယူတိမ္းမွ်
ယိမ္းကေလသည္....
ေနျခည္ ၀င့္၀င့္

မ၀င့္၀င့္

တိမ္လည္း မညိဳ
မုိးမငုိလည္း...
စုိရီေဆာင္းျမ
ႏွင္းအလွေၾကာင့္

ခ်စ္သူလား....
စကားတစ္ပြင့္ ပြင့္ခဲ့တယ္.............

(မုိးယံမင္းလြင္)
အဲဒီတုန္းကေပါ့.... ေလာကဓံအတြက္...

အံေတြႀကိတ္ .. မ်က္လုံးေတြ ပိတ္ၿပီး... .ႀကိဳးစားရုန္းကန္ခဲ့တာ....

မနက္ျဖန္ေတြဟာ.. မြန္းက်ပ္လို႔...


သိပ္ေတာ့ . မမ်ားပါဘူး....

ေဆာင္းငါးခု အေျပာင္းမွာေတာ့....

အခ်စ္အတြက္ မဟုတ္တဲ့....သစၥာေတြကုိ.. နားလည္လုိ႔...

နိမ့္ျခင္း ျမင့္ျခင္း သီအုိရီကုိ.. ကၽြမ္းက်င္ခဲ့ၿပီ....

တုန္လႈပ္ျခင္း မကင္းႏုိင္ေသးေပမယ့္....

ယုိင္လဲတုိင္း မငုိသလုိ... ေတာက္ၾကြားတုိင္း မေမာ္ေတာ့ၿပီ....

တကယ္ေတာ့... ဘာမွ မရွိတဲ့.. .အရာက...

တပ္မက္စရာ အေကာင္းဆုံးဆုိတာ...

ငါရွာေတြ႔ခဲ့ေပါ့.....

အဲဒီမွာပဲ.. ငါ့ေကာင္းကင္ႀကီးက တကယ္ ဟင္းလင္းပြင့္သြားခဲ့တာ.....

(မုိးယံမင္းလြင္)

Monday, May 28, 2012

ေက်နပ္အားရမႈ မရွိေသာဘ၀မွ လြတ္ေျမာက္ျခင္းဆီသုိ႔


          ၂၁ ရာစုလုိ အေျပာင္းအလဲေတြ လွ်င္ျမန္လြန္းတဲ့ ေခတ္တစ္ခုမွာ ရွင္သန္ေနရတဲ့ လူသတၱ၀ါတုိ႔အဖုိ႔ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် အေျပာင္းအလဲေတြရဲ႕ ဖိစီးမႈေတြကုိ ခံစားေနရပါတယ္။ ေန႔စဥ္တုိင္းပဲ အခ်ိန္မလုံေလာက္မႈေတြ ၊ ရာသီေတြ ႏွစ္ေတြ ေျပာင္းလဲ သြားလုိ႔ အသက္ေတြ ႀကီးလာတုိင္း မိမိကုိယ္ မိမိ ဘာမွ မေျပာင္းလဲသြားဘူး ရယ္လုိ႔ မေက်နပ္ အားမရႏုိင္သူေတြ တျဖည္းျဖည္း ဒုနဲ႔ေဒး ျဖစ္လာပါတယ္။ မွန္ပါတယ္ က်ေနာ္တုိ႔ ကမၻာႀကီးက လွ်င္ျမန္စြာ ေျပာင္းလဲ ေနသေလာက္ သင္ရဲ႕ ေျပာင္းလဲမႈေတြက ေႏွးေကြးသလုိျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ သင္ စိတ္ဓါတ္ေတြ က်ဆင္းလာႏုိင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ သင့္ဘ၀ကုိ ဒီ ၁၀ ခ်က္ေလာက္ ေျပာင္းလဲ လုိက္ရင္ သင္ အနည္းဆုံးေတာ့ ေနလုိ႔ ထုိင္လုိ႔ ေကာင္းလာမွာပါ။ ကဲ ဒီေတာ့ သင္ဘာလုပ္မလဲ အခုပဲ ေျပာင္းလဲလုိက္မလား ၊ ေတာ္ၾကာမွ ေျပာင္းလဲမွာလား။ ေသခ်ာတာကေတာ့ မနက္ျဖန္ဆုိတာ.. ေန႔တုိင္း ရွိေနတာမုိ႔…အခု ခ်က္ျခင္း ထလုပ္လုိက္တာေလာက္ေတာ့ မေအာင္ျမင္မွာ ပါပဲ။

(၁) ရည္မွန္းခ်က္ (သုိ႔) ပန္းတုိင္ သတ္မွတ္ျခင္း
          သင္ဘယ္သြားမွာလဲ။ ဘ၀ဆုိတာ ခရီးတစ္ခုရယ္မုိ႔ သင္ဘယ္သြားေနသလဲဆုိတာ သင္သိဖုိ႔ သိပ္အေရးႀကီးပါတယ္။ ဥပမာ အေနနဲ႔ သင္ Bus ကား စီးမယ္ဆုိရင္ေတာင္ ဘယ္သြားမယ္ဆုိတာ သိဖုိ႔ လုိပါတယ္ မဟုတ္ရင္ သင္ဘယ္ကားစီးရမယ္ဆုိတာ သင္ မေရြးခ်ယ္ႏုိင္သလုိ သင္ဘယ္မွလည္း ေရာက္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ သင္ဘယ္သြားရမယ္မွန္းမသိတာပါပဲ။ လူေတြက ရုိးရွင္းတဲ့ ဒီသေဘာတရားကုိ ေမ့ထားေလ့ ရွိေနပါတယ္။ သင္ဘ၀မွာ ဘာျဖစ္ခ်င္သလဲဆုိတာ သင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိမွ ျဖစ္မွာပါ ဒါဟာ နံပါတ္ ၁ အေရးအႀကီးဆုံးပါပဲ။ ခ်မ္းသာသူလား၊ ေအာင္ျမင္သူလား၊ ေက်ာ္ၾကားသူလား ဒါဟာ ေယဘုယ် ဆန္ပါတယ္။ ဘယ္လုိနည္းနဲ႔ ခ်မ္းသာသူျဖစ္ခ်င္တာလဲ။ ဘယ္စီးပြားေရးနဲ႔လည္း ၊ အဲဒီ စီးပြားေရးက ဘယ္မွာ လုပ္မွာလဲ ဒါေတြကုိ သင္သူမ်ားကုိမေျပာဘူးဆုိရင္ေတာင္ သင့္ ဒုိင္ယာရီ ဒါမွ မဟုတ္ မွတ္စု စာအုပ္တစ္အုပ္ထဲမွာ ျဖစ္ျဖစ္ ခ်ေရးထားရပါမယ္။ သင့္ေခါင္းထဲမွာ ေတြးေနသလုိ သင္ခ်လည္း ေရးပါ။ က်ေနာ္တုိ႔ ေခါင္းက မွတ္ထားတာထက္ စာမွာ ခ်ေရးထားတာကပုိၿပီး သင့္ကုိ ျပန္အမွတ္ရေစပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ လုိအပ္ခ်က္မွန္သမွ်ကုိ ပုိမုိရွင္းလင္းျပည့္စုံစြာ ျမင္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သင့္ ရည္မွန္းခ်က္ကုိ ခ်သာ ေရးသားလုိက္ပါ ၿပီးရင္ ဘယ္ေန႔မွာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္မွာလဲဆုိတာပါ ေရးထားလုိက္ပါ ၁၀ႏွစ္ လား ႏွစ္ ၂၀လား အေရးမႀကီးဘူး သင္အရင္ဆုံး ရည္မွန္းခ်က္ ရွိသြားဖုိ႔ပါပဲ။

(၂) သင့္ကုိယ္သင္ အကဲျဖတ္ပါ
          ဒီေလာကႀကီးမွာ သင့္ကုိ အေကာင္းဆုံးသိသူက သင္ပါပဲ။ ဒီေတာ့ သင့္ကုိယ္သင္ အမွန္အတုိင္း သင္ အကဲျဖတ္ပါ။ သင့္မွာ ဘာေတြ လုိအပ္ခ်က္ရွိေနသလဲ။ ဘာေၾကာင့္ လုပ္ငန္းခြင္မွာ မေအာင္ျမင္ရတာလဲ။ ဘာေၾကာင့္ ခ်စ္သူနဲ႔ အဆင္မေျပတာလဲ။ ဘာေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္ေရးမွာ အဆင္မေျပမႈေတြ ရွိေနလဲ။ ဒါေတြကုိ သင္ သူမ်ားဖက္က မေတြးပဲနဲ႔ သင့္ကုိယ္သင္ပဲ အရင္အကဲျဖတ္ပါ ။ ျပႆနာတစ္ခုစီတုိင္းမွာ သင့္လုိအပ္ခ်က္ကုိပဲ အရင္ အကဲျဖတ္ပါ ။ သူတစ္ပါးရဲ႕ အမွားေတြကုိ ခဏေမ့ထားလုိက္ပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ သင့္ကုိယ္သင္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖုိ႔က ျဖစ္ႏုိင္ဖုိ႔ အလြယ္ဆုံးမုိ႔ပါ။ သင္ေျပာင္းလဲလုိက္ရင္ တစ္ဖက္ကလည္း ေျပာင္းလဲသြားမွာမုိ႔ သင့္ကုိယ္သင္ အကဲျဖတ္ပါ။ သင္ အလုပ္အတြက္ဆုိရင္လည္း ဘာအရည္အခ်င္းေတြ သင္လုိအပ္ေနလဲဆုိတာ သင္ကုိယ္တုိင္ အသိဆုံးမို႔ မွန္မွန္ကန္ကန္ပဲ သင္ အကဲျဖတ္လုိက္ပါ။ ၿပီးရင္ သင္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ရမွာေတြကုိ မွတ္စုထဲမွာ တိတ္တိတ္ေလးမွတ္ထားၿပီး တစ္ခုခ်င္းကုိ သင္ေျပာင္းလဲလုိက္ပါ။ အံ့ၾသစရာေကာင္းတာကေတာ့ သင္ေျပာင္းလဲစရာေတြ အကုန္ေျပာင္းလဲၿပီးသြားရင္ သင့္ပတ္၀န္းက်င္ကလည္း ေျပာင္းလဲၿပီး သင္ေက်နပ္အားရလာမွာပါပဲ။ ဒီေတာ့ အေရးႀကီးတဲ့ အရာကေတာ့ သင့္ကုိယ္သင္ အမွန္အတုိင္း အကဲျဖတ္ပါ ။ မပုိပါနဲ႔ မလုိပါနဲ႔ အရွိအတိုိင္း အကဲျဖတ္ၿပီး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလုိက္ပါ။

(၃) က်န္းမာေသာ ကုိယ္ခႏၵာကုိတည္ေဆာက္ပါ
          က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တစ္ပါးဆုိတာ ကေလးဘ၀ကတည္းက သင္ယူဖူးၾကားဖူးေနၾက စကားေလးပါ ။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ အဲဒါကုိ ေမ့ထားၾကပါတယ္ ။ က်န္းမာေရးမေကာင္းပဲနဲ႔ သင္ဘာကုိမွ မစြမ္းေဆာင္ႏုိင္ပါဘူး။ သင့္အလုပ္ သင့္ေက်ာင္း သင့္ခ်စ္သူ အေရးႀကီးတာမွန္ပါတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါေတြအတြက္ အခ်ိန္ေတြ အလြန္အကၽြံသုံးစြဲလုိက္လုိ႔ သင့္က်န္းမာေရး ခ်ည့္ႏွဲ႔တာမ်ိဴးျဖစ္ေနရင္ေတာ့ သင္သတိထားသင့္ေနပါၿပီ။ အလုပ္ေၾကာင့္ ခဏခဏ ေန႔လည္စာေတြ ညစာေတြ ေနာက္မက်သင့္ပါဘူး။ သင္မက်န္းမာရင္ သင့္အလုပ္က ရပ္မသြားပဲ သင့္ေနရာကုိ တစ္ျခားသူ တစ္ေယာက္ အစားထုိးလုိက္မွာပါပဲဆုိတာ သင္မေမ့ထားပါနဲ႔။ သင္က်န္းမာေနရင္ ေနာက္အလုပ္ကုိ ရွာႏုိင္ပါတယ္။ သင္ကုိယ္တုိင္လုပ္ငန္းတစ္ခုလုပ္ႏုိင္ပါတယ္ သင္ဘာမဆုိလုပ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ က်န္းမာေရးထိခုိက္ေလာက္ေအာင္ အလုပ္ေတြ မ်ားေနရင္ေတာ့ သင္ ေသခ်ာစဥ္းစားသင့္ပါၿပီ။ သင့္က်န္းမာေရးေလာက္ အေရးႀကီးတာ ဘာမွ မရွိပါဘူး။

(၄) အခ်ိန္ေတြ မေရြ႕ပါနဲ႕
          ဘ၀ကုိ ေျပာင္းလဲမႈေတြ လုပ္ဖုိ႔ စာေတြေရာ ေဟာေျပာပြဲေတြေရာ တက္လုိက္တုိင္း က်ေနာ္တုိ႔ သင္တုိ႔ စိတ္ေတြ တက္ၾကြသြားၿပီး ခ်က္ျခင္းပဲ ေျပာင္းလဲဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တကယ္လည္းက်ေရာ ေန႔ေရႊ႕ညေရႊ႕နဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွ အဲဒီဆုံးျဖတ္ခ်က္က အေကာင္အထည္မေပၚလာပါဘူး။ ဒီေတာ့ သင္ဒီတစ္ခါေတာ့ သင္တတ္ႏုိင္သေလာက္ေလးပဲ ေျပာင္းလဲပါ။ ဒါေပမဲ့ အေရးႀကီးတာ အဲဒါ မနက္ျဖန္လည္း မဟုတ္ဘူး သဘက္ခါလည္း မဟုတ္ပါဘူး အခုပါ။ အခုခ်က္ျခင္းပဲ လုပ္လုိက္ပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ခဏေနမွ သင္လုပ္မယ္ဆုိရင္ သင္ေသသည္အထိ လုပ္ျဖစ္မွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။

(၅) စာဖတ္ဖုိ႔ မေမ့ပါနဲ႔
          သင့္စြမ္းအင္အတြက္ လုိအပ္ရင္ ၀မ္းဗိုက္က ဆာေလာင္ျခင္းနဲ႔ အခ်က္ျပတာမုိ႔ သင့္ျဖည့္စြမ္းဖုိ႔ မေမ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ သင့္ဦးေႏွာက္က ဆာေလာင္မႈအတြက္အခ်က္မျပတာမုိ႔ သင္ျဖည့္စီးဖုိ႔ ေမ့ေလ့ရွိေနပါတယ္။ ဒါဟာ သင့္ကုိယ္သင္ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္မႈ မရွိေအာင္သင္ဖန္တီးေနတာျဖစ္ပါတယ္။ သင္ စာဖတ္ပါ။ စာဖတ္က်င့္မရွိေသးရင္ စာေပတုိင္းကုိ ဖတ္ပါ စာဖတ္တာ မ်ားလာရင္ သင့္ဘ၀အတြက္ ဘယ္စာအုပ္ကုိ အခ်ိန္ေပးၿပီး ဖတ္သင့္တယ္ဆုိတာ သင္သိလာမွာပါ။ သင္ေရြးခ်ယ္တတ္လာမွာပါ။ အမွားေတြကုိ ကုိယ္တုိင္ႀကဳံတာထက္ စာရင္ စာအုပ္ေတြထဲက သူမ်ားအမွားေတြကုိ ျမင္ၿပီး သင္ေရွာင္ႏုိင္လာရင္ ၊ သင့္ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြးတက္ေစမယ့္ စာအုပ္မ်ိဴးေတြ ဖတ္ၿပီး သင္တုိးတက္လာတာနဲ႔အမွ် မေက်နပ္ အားမရတာေတြ နည္းလာမွာပါပဲ။

(၆) ျငင္းပါ ၊ ေလွ်ာ့ပါ
          သင့္အတြက္ သင္ အခ်ိန္ေပးမယ္လုိ႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္တုိင္း သင့္ကုိ ေႏွာက္ယွက္သူေတြ ေပၚလာတတ္စၿမဲပါ။ သင့္အခ်ိန္ေတြကုိ ခုိးယူလုိ႔ ခုိးယူမွန္းမသိေအာင္ လုပ္ေနတ့ဲ အရာေတြထဲမွာ သင့္သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ သင့္မိသားစုေတြ ၊ သင့္ Facebook ၊ သင့္ Gtalk နဲ႔ အျခားအင္တာနက္ Web Site ေတြက ထိပ္ဆုံးပါပဲ။ သင့္အေနနဲ႔ တစ္ကုိယ္တည္း အၿမဲတမ္းေနေနဖုိ႔ မတတ္ႏုိင္ေပမယ့္ တတ္ႏုိင္သေလာက္ေတာ့ သင့္တစ္ေယာက္တည္း ရွိေနဖုိ႔ အခ်ိန္ေပးပါ။ မလုိအပ္ပဲ ေစ်း၀ယ္ထြက္ဖုိ႔ လာေခၚတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ျငင္းပါ။ အင္တာနက္ကုိ ေလွ်ာ့သုံးပါ ။ မ်ားေသာ အားျဖင့္ အင္တာနက္မွာ အမ်ားစုဟာ Comment ေပးရင္း၊ သိပ္အေရးမႀကီးတဲ့ Chatting လုပ္ျခင္းေတြ ျပဳလုပ္တတ္ပါတယ္ ဒါေတြကုိ ေလွ်ာ့ခ်ပါ။ သင့္ ဘ၀အတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ အခ်ိန္ေတြကို အဲဒီ အရာေတြကုိ ျပန္လုယူပါ။ သင့္ကုိယ္ပုိင္ အခ်ိန္ပုိေတြ ရလာလုိ႔ သင့္ဘ၀အတြက္ တုိးတက္ရာေတြ ႀကိဳးစားႏုိင္တာနဲ႕အမွ် သင့္ဘ၀ကုိ အားရ ေက်နပ္လာပါလိမ့္မယ္။ မရဘူးလုိ႔ မေျပာပါနဲ႔။ သင္နည္းနည္းေလာက္ အားစုိက္ၿပီးႀကိဳးစားလုိက္ပါ။

(၇) ပတ္၀န္းက်င္ကုိခံစားပါ
          ၿမိဳ႕ျပမွာ ေနထုိင္ေနတဲ့ သူသင့္အဖုိ႕ ေန႕စဥ္ေန႔တုိင္း ကားေတြ တုိက္ခန္းေတြ ရုံးခန္းေတြၾကားထဲမွာ ရွင္သန္ေနရာျခင္းဟာ သင့္ကုိ ပိတ္ေလွာင္မြန္းက်ပ္ေစပါတယ္။ တစ္ပတ္တစ္ခါျဖစ္ျဖစ္ တစ္ပတ္ျခားတစ္ခါျဖစ္ျဖစ္ေတာ့ က်ယ္၀န္းတဲ့ ပန္းျခံ ၊ ေလေကာင္းေလသန႔္ ရတဲ႔ ကန္ေရျပင္ ေဘးေတြမွာ နာရီ၀က္ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ ေတြးျခင္တာေတြ ေတြးၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ပါ ။  သင္ အရင္ထက္ ေနလုိ႔ ထုိင္လုိ႔ ေကာင္းလာတာကုိ ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။ သဘာ၀က ေမြးဖြားထားတဲ့ လူသားျဖစ္တာမုိ႔ သင္ဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ၿမိဳ႔ျပယဥ္ေက်းမႈမွာ ေနေန ေတာရိပ္ေတာင္ရိပ္ သစ္ပင္ရိပ္ေတြနဲ႔ ထာ၀ရ ကင္းကြာေနတာ သင့္ကုိ မြန္းက်ပ္မႈ စိတ္အားငယ္မႈေတြျဖစ္ေစတာမုိ႔ ဒီအပတ္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သင္ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္လုိက္ပါ ။ 



(၈) တရားထုိင္ပါ
          တေနကုန္ပင္ပန္းလာမႈေတြကုိ သင္ညအိပ္ယာမ၀င္ခင္မွာ ဒီနည္းနဲ႔ အပန္းေျဖလုိက္တာ အေကာင္းဆုံးပါပဲ။ ဘယ္ဘာသာ၀င္ပဲ ျဖစ္ေနပါေစ စိတ္အာရုံ တစ္ခုထဲမွာ စူးစိုက္ထားရတဲ့ တရားထုိင္ျခင္းကုိ ျပဳလုပ္တာဟာ မလုိအပ္တဲ့ အေတြးေတြကုိ ရပ္သြားေစႏုိင္သလုိ တစ္ေနကုန္ အေတြးေတြ၊ စဥ္းစားဆင္ျခင္မႈေတြ လုပ္ေနရတဲ့ သင့္ဦးေနွာက္ကုိ အနားေပးရာ အားျပန္ျဖည့္ေပးရာလည္း ေရာက္ပါတယ္။ တရားထုိင္ခ်ိန္မွာ အသက္ကုိလည္း ျပည့္ျပည့္၀၀ရူမိတာမုိ႔ သင့္ေသြးလည္ပတ္မႈကုိ ပုိေကာင္းေစၿပီး စိတ္ဖိစီးမႈကုိလည္း ေလွ်ာ့ခ်ေပးႏုိင္တာမုိ႔ သင့္ကို ႏုပ်ိဳလာေစမွာပါ။ အေရးႀကီးဆုံးကေတာ့ သင့္ကုိယ္သင္ ပုိမုိေက်နပ္လာႏုိင္ေစတဲ့ အေကာင္းဆုံးနည္းက တရားထုိင္ျခင္းျဖစ္ေနတာပါပဲ။ ေနာက္ Gym ကုိသြားရသလုိ မခက္ခဲပါဘူး။ မအိပ္ခင္ သိပ္အိပ္ရာေပၚမွာပဲ ထုိင္လ်က္နဲ႔ သင္ျပဳႏုိင္ျခင္းျဖစ္ေနတာပါ။

 (၉) စိတ္ဓါတ္က်ေနသူေတြကုိ အားေပးလုိက္ပါ
          သင္ကုိယ္တုိင္ စိတ္ဓါတ္က်ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ တစ္စုံတစ္ဦးလည္း သင့္ေဘးကုိ စိတ္ဓါတ္က်ၿပီး သင့္ေဘးကုိ ေရာက္လာႏုိင္ပါတယ္။ သင္တုိ႔ ႏွစ္ဦးေပါင္း စိတ္ဓါတ္က်ဆင္းမႈေတြကုိ မျမွင့္တင္လုိက္ပါနဲ႔။ တတ္ႏုိင္သေလာက္အားတင္းၿပီး သူ႕ကုိ သင္ အားေပးလုိက္ပါ။ ထူးဆန္းတာက သင္သူ႕ကုိ အားေပးၿပီးတုိင္းမွာ သင့္စိတ္ဓါတ္အရင္ေလာက္ မက်တာ သင့္ကုိယ္သင္ မေက်နပ္တာေတြ ေလ်ာ့သြားတာ အံ့ၾသဖြယ္ရာ သင္ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။

(၁၀) သင့္ေအာင္ျမင္မႈကုိ တုိင္းတာပါ
          အထက္က အခ်က္ ၉ ခ်က္ကုိ တတ္ႏုိင္သေလာက္လုပ္ေဆာင္ၿပီးတုိင္း သင့္ဘယ္ေလာက္ စိတ္ေက်နပ္မႈေတြ ရၿပီလဲဆုိတာ ျပန္လည္တုိင္းတာပါ။ သင့္ အနည္းဆုံးေတာ့ ေျခတစ္လွမ္းပဲျဖစ္ျဖစ္ သင္ လွမ္းခဲ့ၿပီးသားျဖစ္ေနမွာပါ။ ဒါဟာ သင့္ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈပါပဲ။ သင္တစ္လွမ္းလွမ္းၿပီးတုိင္း သင့္ကုိယ္သင္ ပုိယုံၾကည္မႈ ရွိလာပါလိမ့္မယ္။ သင့္ ေအာင္ျမင္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။ မုိင္ေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေျခလွမ္းတစ္လွမ္းထက္ သင္ပုိလွမ္းၿပီးမွ လမ္းေလွ်ာက္လုိ႔ မရတာ ။ ဒါေၾကာင့္ သင္တစ္လွမ္းလွမ္းၿပီးတုိင္း သင္ဟာ ေအာင္ျမင္ေနပါၿပီ။ ေအာင္ျမင္ေနတာနဲ႔အမွ် သင့္ဘ၀က မေက်နပ္အားမရမႈေတြကေန လြတ္ေျမာက္ၿပီေပါ့ ။

မုိးယံမင္းလြင္

Monday, January 9, 2012

“ လူသားမ်ား ေၾကာက္ရြံ႕ေနသည့္ သရဲ တကယ္မရွိပါ ”

                               သရဲကုိ ေလာက မွာ ေၾကာက္ရြံ႕ ခဲ့ၾကတာ သရဲေတြ႕ခဲ့တာ သရဲေျခာက္ခံခဲ့ရတာ ယခုအခ်ိန္မွ မဟုတ္ပါ။ သမုိင္း ေခတ္အဆက္ဆက္ ျဖတ္သန္းခဲ့ရမွာ ေခတ္တုိင္း ၾကားေနရ ေတြ႕ေနရတဲ့ အေၾကာင္းအရာပဲ ျဖစ္ပါသည္။ သုိ႕ေပသိ သရဲ ကုိ ေတြ႕ဖူးသူတုိင္း ျမင္ေတြ႕သည္ထက္ ပုိမုိကာ ခ်ဲ႕ကားေျပာဆုိသည္မွာလည္း ထုံးစံ တစ္ခုလုိပင္ ျဖစ္ေနခဲ့သည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။  ဗုဒၶသက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္ အခါကပင္ သရဲ တေစၦမ်ား ရွိခဲ့သည္ ကုိလည္း ပိဋကတ္ေတာ္လာ အေၾကာင္းအရာမ်ားျဖင့္ သိရွိရပါသည္။ အရွင္ေမာဂၢလန္မေထရ္ ျမင္ခဲ့ေသာ ေျမႊၿပိတၱာ ေတာင္လုံးခန္႕မွ်ပင္ ႀကီးမားသည္ဟု  ဗုဒၶကုိယ္ေတာ္တုိင္ သက္ေသအျဖစ္ ႏွဳတ္ၿမြက္ၾကားခဲ့ပါသည္။ ထုိ႕အျပင္ ေ၀ေနယ် ၃၁ ဘုံတြင္လည္း ၿပိတၱာဘုံ ၊ အသူရကာယ္ဘုံမ်ား ထည့္သြင္းေဟာၾကားခဲ့သျဖင့္ ထုိဘုံဘ၀မ်ား ရွိသည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္လက္ထက္ လက္ယာေတာ္ရံ အရွင္သာရိပုတၱရာကုိယ္ေတာ္ႀကီး ေလနာေရာဂါ ထသည့္အခါ ရုကၡစုိး တစ္ပါးမွ အိမ္တစ္အိမ္သုိ႕ ပူးကပ္၀င္ေရာက္ၿပီး ဆြမ္းေလာင္းလွဴရန္ တုိက္တြန္းေၾကာင္းမ်ားလည္း ပိဋကတ္ေတာ္လာ က်မ္းမ်ားအရ သိရွိခဲ့ဘူးပါသည္။ သုိ႕ေသာ္ ရုကၡစုိးဆုိသည္မွာ အပါယ္ေလးဘုံတြင္ ပါ၀င္ေသာ သူေတာ့ မဟုတ္ပါေခ်။ လူဘုံအထက္ ျမင့္မားေသာ စတုမဟာရာဇ္ နတ္စာရင္း၀င္မ်ား ျဖစ္သျဖင့္ သရဲဟု မွတ္ယူရန္မသင့္ေပ။ ထုိ႕ေၾကာင့္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀၀၀ ေက်ာ္ခန္႕ကပင္လည္းေကာင္း ထုိထက္ပုိေစာၿပီးေသာအခ်ိန္က လည္းေကာင္း လူသားတုိ႕တြင္ သရဲတေစၦ ယုံၾကည္မႈ ေၾကာက္ရြံ႕မႈ တုိ႕သည္ ျဖစ္တည္ေနခဲ့ပါသည္။ သရဲ တေစၦမရွိဟု ဆုိျခင္းသည္ အၾကြင္းမဲ့ မွန္ကန္ျခင္း မဟုတ္ေပ။ ရွိပါသည္ ။ ပညတ္ ေ၀ါဟာရအရ သရဲ ေခၚေခၚ ၿပိတၱာေခၚေခၚ ၿပိတၱာအသူရကာယ္ဘုံမ်ားမွာ အမွန္ပင္ ရွိပါသည္။ သိပၸံပညာရွင္အနည္းစုမွ အီသုိင္းဓါတ္ေငြ႕ျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားေသာ ခႏၶာကုိယ္မ်ား ရွိမည္ဟု ခန္႕မွန္းၾကပါသည္။  ဗုဒၶဘာသာ တရားအရျဖင့္မႈ ထုိဘုံမ်ားသည္ လူသူ မနီး ေတာႀကီးမ်က္မည္းမ်ား၊ သုႆန္မ်ား၊ လူသူမေန အိမ္အုိပ်က္မ်ား ႏွင့္ လူသူရွိရာ လမ္းမ အမ်ားအျပား၌ပင္ ရွိသည္ဟု လက္ခံထားပါသည္။ 

                     ဗုဒၶဘာသာ တရားအရ ၾကည့္လွ်င္ မေကာင္းမႈအကုသုိလ္ က်ဴးလြန္သူမ်ား ရရွိရာ ဘုံဘ၀ျဖစ္ပါသည္။  ဗုဒၶဘာသာ တရားေတာ္လာ ၃၁ ဘုံတြင္ လူ႕ဘုံထက္ နိမ့္ေသာ ဘုံမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ေလာကဓမၼဓါအရ နိမ့္ေသာဘုံသားသည္ ျမင့္မားေသာ ဘုံသားမ်ားအား မည္သည့္ ဒုကၡ မည္သည့္ ကုိယ္ထိလက္ေရာက္က်ဴးလြန္မႈမ်ား မျပဳလုပ္ႏုိင္စြမ္းသာပါ။  ဗုဒၶဘာသာ တရားအရ အသက္ခႏၶာေသဆုံး ဘ၀ကူးေျပာင္းမႈသည္လည္း "အိပ္ေသာ္ေယာကၤ်ား ႏုိးေသာ္လားသုိ႕ စကားပုံ" ႏွင့္အညီ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာသူတစ္ဦး အိပ္ယာမွ ႏုိးလာပါက အိပ္ေနခ်ိန္ႏွင့္ ႏုိးထလာခ်ိန္ၾကား အျခားအစပ္မရွိ တဆက္တည္းျဖစ္တည္သကဲ့သုိ႕ ရွိပါသည္။ ဘ၀ ခႏၶာတြင္လည္း ထုိကဲ့သုိ႕ပင္ အသက္၀ိညာဥ္စုေတစိတ္က် ေသဆုံးသည္ႏွင့္ ခ်က္ျခင္းပင္ မိမိ ကံႏွင့္ေလ်ာ္ညီေသာ ဘ၀ တစ္ခုသုိ႕ ရရွိပါသည္။ ဥပေစၦဒကံျဖင့္ ေသဆုံးေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေစ၊ သာမာန္ေရာဂါျဖင့္ေသဆုံးေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေစ ေသဆုံးသည္ႏွင့္ ကံအားေလ်ာ္ရာဘ၀သုိ႕ ၀င္စားေျပာင္းလဲရပါသည္။ ေလ့လြင့္ေနရေသာ နာမ္ခႏၶာလုံး၀ မရွိပါ။  ဗုဒၶဘာသာ  ဗုဒၶဘုရားရွင္၏ အယူ၀ါဒသည္ အနတၱ၀ါဒသာျဖစ္ပါသည္။ အတၱ၀ါဒမဟုတ္ပါေခ်။ အနတၱ၀ါဒတြင္ ကုိယ္တြင္း၌ အသက္ေကာင္ ၀ိညာဥ္ လုံး၀(လုံး၀)တည္ရွိျခင္း မရွိပါေျခ။ ထုိကဲ့သုိ႕ ရွိသည္ဟု ယုံၾကည္ျခင္းသည္ လြဲမွားေသာ အယူ မိစၥာဒိဌိ အယူျဖစ္သည္ဟု ဘုရားရွင္ သက္ေတာ္ တေလွ်ာက္လုံး ေဟာၾကားခဲ့ပါသည္။  ထုိအယူ၀ါဒသည္လည္း ျမတ္စြာဘုရား မပြင့္ထြန္းမီ အခ်ိန္ကပင္ ဘုရားပြင့္ထြန္းရာ ေဒသတြင္ အခုိင္အမာတည္ရွိၿပီးျဖစ္ပါသည္။ ထုိ၀ါဒအား အျခား ဘာသာတရားတုိင္းမွလည္း လက္ခံကာ အသက္ေကာင္၀ိညာဥ္ ရွိသည္ဟု ယူဆထားပါသည္။ အသက္ေကာင္၀ိညာဥ္ မရွိဟု အတိအလင္းဖြင့္ဆုိအယူရွိေသာ ဘာသာကား ေလာကတြင္  ဗုဒၶဘာသာ တစ္ခုသာရွိပါသည္။ ေပတ၀ထၱဳမ်ားကုိမူ ဥပမာႏွိဳင္းျပရန္လုိအပ္ေသာအခါ ၊ အမ်ားပရိသတ္ သံေ၀ဂ ရေစျခင္း ရွိရန္လုိေသာအခါတြင္သာ ေဟာျပခဲ့ပါသည္။ အသက္ေကာင္၀ိညာဥ္မ်ား ေလာကတြက္ ရွိေနသည္ ၊ ၿပိတၱာအသူရကာယ္တုိ႕က ေလာကကုိ ေျခာက္လွန္႕ေၾကာက္ရြံ႕ေစသည္ဟု ျမင္ေစလုိေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္  ဗုဒၶ မေဟာၾကားခဲ့ပါ။ ထုိ႕အတြက္ေၾကာင့္ ၿပိတၱာ၊ အသူရကာယ္မ်ား ရွိသည္မွာ မွန္ကန္သည္ဟု ထပ္ဆင့္ေျပာလုိပါသည္။ သုိ႕ေသာ္ ထုိၿပိတၱာအသူရကာယ္မ်ားသည္ လူသားမ်ားထက္ နိမ့္က်သူမ်ားျဖစ္သျဖင့္ လူသားတုိ႕အား မည္သည့္အႏၱရယ္မွ ျပဳမႈႏုိင္ျခင္း မရွိသည့္အတြက္ ေၾကာက္ရြံ႕ရန္ မလုိပါ.. “ လူသားမ်ား ေၾကာက္ရြံ႕ေနသည့္ သရဲ တကယ္မရွိပါ” ။ လူသားမ်ား ေၾကာက္ရန္ မလုိအပ္သည့္ သရဲ တေစၦေခၚ ၿပိတၱာ အသူရကာယ္မ်ားသာ ရွိပါသည္။ အမွန္တကယ္ေၾကာက္လန္႕ရမည္မွာ ထုိသုိ႕ သရဲ ေခၚ ၿပိတၱာမ်ား ျဖစ္မသြားရန္ပင္ ျဖစ္ပါသည္ ။  ယခုအခါ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာ ေနလုိလလုိ ထြန္းလင္းေနသည္ ဆုိေသာ္ျငားလည္း သရဲ တေစၦယုံၾကည္မႈ ၊ နတ္ကုိးကြယ္မႈ ( နတ္မ်ားသည္လည္း ၿပိတၱာမ်ားသာျဖစ္ပါသည္) ၊ စုန္း ကေ၀ ယုံၾကည္မႈမ်ားမွာလည္း သာသနာႏွင့္အျပိဳင္ေနရာယူ ထားႏုိင္သည္ကုိ ေတြ႕ရပါသည္။ ေခတ္ပညာတတ္မ်ား၊ ေခတ္ပညာမတတ္သူမ်ား ရာခုိင္ႏွဳန္းအေတာ္မ်ားမ်ားသည္ ယုံၾကည္လ်က္ရွိပါသည္။ အိမ္နီးခ်င္း ထုိင္းႏုိင္ငံဆုိလွ်င္ သရဲ တေစၦဇတ္ကားမ်ား ေၾကာင့္ ႏုိင္ငံသားတုိင္း နီးပါး သရဲ တေစၦကုိ အလြန္ေၾကာက္ရြံ႕သူမ်ားျဖစ္ေနပါသည္။ ထုိသုိ႕ ေၾကာက္ရြံ႕သည့္အတြက္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားထံမွ အင္းအုိင္ ခလွဲ႕ လက္ဖြဲ႕မ်ား ၊ ဘုရားပုံေတာ္မ်ား အား အကာအကြယ္ အတားအဆီးအျဖစ္ လည္ပင္းတြင္ ဆြဲထားသည္ကုိ ေတြ႕ဖူးသူမ်ားပါလိမ့္မည္။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေ၀သာလီျပည္တြင္ ကပ္က်ေရာက္ေနေသာအခါ ရတနသုတ္ေတာ္ ရြတ္ခုိင္းၿပီး ေ၀သာလီအား ကယ္တင္ခဲ့ပါသည္။ သုိ႕ေသာ္ သရဲတေစၦမ်ားအား ပေယာဂ ဆရာတစ္ဦးသဖြယ္ ႏွိမ္ႏွင္းျခင္း မဟုတ္ပါ။ ဂါထာကုိ နာၾကားလုိေသာ အဆင့္ျမင့္မားေသာနတ္ျဗဟၼာမ်ား လာေရာက္တရားနာသည့္အတြက္အဆင့္နိမ့္ပါးေသာ ၿပိတၱာအသူရကာယ္မ်ား ၿမိဳ႕တြင္းမွ ထြက္ေပးရျခင္းျဖစ္ပါသည္။  မဟာဂရုဏာေတာ္ရွင္ ျမတ္စြာဘုရားက ၿပိတၱာ မ်ားကုိ အႏုိင့္အထက္ ေမာင္းထုတ္ လူသားကုိ ကယ္တင္မည္ဟု မွတ္ယူေနျခင္းသည္ ယုတိၱကင္းလွပါသည္။ ဘုရားရွင္၏ အသေရေတာ္ ၊ သာသနာေတာ္၏ အသေရေတာ္ကုိ ဖ်က္ဆီးေနျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိကဲ့သုိ႕ ျမတ္စြာဘုရားအား သရဲကာ တေစၦကာ အျဖစ္ သေဘာထားျခင္းသည္ ယခုေခတ္ အဆုိရ လွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားအား Security သဖြယ္ သေဘာထားဆက္ဆံ ေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အရင္းျမစ္မွာ သရဲ တေစၦအား အေၾကာက္လြန္ျခင္း၊ ယုံၾကည္လြန္းျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ျမတ္စြာဘုရားကား မည္သည့္ အခါတြင္မွ သရဲ တေစၦအား ေၾကာက္ရြံစရာဟု မေဟာခဲ့ပါေခ်။ ထုိဘ၀ေရာက္ေအာင္ တြန္းပုိ႕ခဲ့ေသာ သူတုိ႕၏ အကုသိုလ္ကံကုိသာ ေၾကာက္ရြံ႕ရန္ ေဟာေျပာခဲ့ပါသည္။ ခုတ္ရာတျခား ရွရာတလြဲ မျဖစ္သင့္ေပ။  လမ္းတြင္ ညတစ္ဦးတည္း ကားေမာင္းပါက သရဲ တေစၦကုိ အလြန္ေၾကာက္ရြ႕ံ ယုံၾကည္သူ တစ္ဦးစိတ္သည္ ေျခာက္ျခားကာ တည္ၿငိမ္မႈ မရွိေသာေၾကာင့္ အာရုံစူးစိုက္မႈပ်က္ျပားကာ မေတာ္တဆမႈ ျဖစ္ပြားရန္ အလားအလာမ်ားစြာရွိပါသည္။ ထုိကဲ့သုိ႕ ေၾကာက္ရြံ႕မႈအား ေက်ာ္ျဖတ္ရန္ ရဲေဆး သေဘာျဖင့္ အရက္ေသာက္ကားေမာင္းသူမ်ားလည္း ရွိပါသည္။ ပုိမုိကာ မေတာ္တဆမႈမ်ားကုိသာ ျဖစ္ပြားေစပါသည္။ ထုိ႕ကဲသုိ႕ျဖစ္ရသည္မွာ သရဲ ယုံၾကည္မႈေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ ဗီဒီယို ဇတ္ကားမ်ားတြင္လည္းေကာင္း၊ အင္တာနက္မွ တင္ထားသည့္ အတုေသာ္လည္းေကာင္း အစစ္ေသာ္လည္းေကာင္းျဖစ္ႏုိင္သည့္ မပီ၀ုိးတ၀ါး ပုံရိပ္မ်ားကုိ မိမိစိတ္တြင္ ထင္ထင္ရွားရွား ခံစားေနျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ သရဲႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္ စူးစမ္းဆင္ျခင္ကင္းစြာျဖင့္ ယုံၾကည္လုိက္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။  ၃၁ ဘုံတြင္ အရူပဘုံမွ အပ အျခား ဘုံသားမ်ားသည္ မိမိပုိင္ ခႏၶာရွိသူမ်ား ျဖစ္ၿပီး မိမိ ကံအေလ်ာက္ျဖစ္ေပၚေနေသာ ကုိယ္မ်ားကုိ ပုိင္ဆုိင္ထားသူျဖစ္ပါသည္။ ၿပိတၱာ မ်ားႏွင့္ အေၾကာင္းတုိက္ဆုိင္ေတြ႕ရွိခဲ့သည္ ဆုိလွ်င္ ထုိသူတုိ႕သည္ ကံအရ ဆုိးရြားေသာ ကုိယ္မ်ားရွိေနသည္မွ အပ ၊ ရုပ္ရွင္မ်ားကဲ့သုိ႕ ဂုတ္ခြစီးျခင္း ၊ လက္ေျမွာက္ၿပီး ၀ူး၀ူး၀ါး၀ါး ေအာ္ကာ ေျခာက္ျခင္းမ်ား မျဖစ္ႏုိင္ပါေပ။ အနံ႕ဆုိးမ်ား ရျခင္းႏွင့္ မည္းမည္းႀကီး ေတြ႕သည္ ဆုိေသာ အရိပ္မည္းမ်ားမွာ မႈကား မိမိစိတ္၏ ထင္ေယာင္မွားမႈျဖစ္ႏုိင္ေျခ ၉၀ % ခန္႕ရွိေနသည္မုိ႕ ၿပိတၱာႏွင့္ ေတြ႕ရွိခဲ့သူမ်ားကဲ့သုိ႕ ထုိအရာမ်ား ေတြ႕တုိင္း သရဲေျခာက္သည္ဟု ေျပာဆုိ မရႏုိင္ပါေပ။ အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ဆုိရလွ်င္ ယခု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္တြင္ သာသာနာေတာ္သည္ ထြန္းကားပ်ံ႕ပြားေနသည္ မွန္ေသာ္ျငားလည္း သရဲ တေစၦယုံၾကည္မႈ နတ္ကုိးကြယ္မႈတုိ႕က ပုိမုိကာ အားေကာင္းလာေနသည္ကုိ ေတြ႕ျမင္ေနရပါသည္။ Facebook သည္ ယခုေခတ္ ပညာတတ္လူငယ္တုိင္း အသုံးျပဳလ်က္ရွိေသာ လူမႈေရး ဆုိက္တစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ ထုိလူငယ္မ်ားအၾကား သရဲတေစၦယုံၾကည္မႈအား စူးစမ္း ဆင္ျခင္မႈ ကင္းစြာ တုိးတက္လာေနျခင္း၊ ေၾကာက္ရြံ႕ မႈမ်ား ျဖစ္လာေနျခင္းကုိ ေတြ႕ရွိေနရပါသည္။ သရဲ တေစၦမ်ားအ ေၾကာင္းအား ရသ စာေပ တစ္ခု အျဖစ္ ဖတ္ရႈျခင္းသည္ မည္သည့္ အျပစ္မွ မဖြ႕ဲဆုိသာပါ။

                    သရဲ တေစၦမ်ားသည္ လူသားအား လႊမ္းမုိးခ်ဳပ္ကုိင္လာေနသကဲ့သုိ႕ တကယ့္ ေၾကာက္ရြ႕ံ စရာမ်ား ၊ အေလးေပးရမည့္ အရာမ်ားဟု ထင္မွတ္လာျခင္း မရွိေစရန္ ကာကြယ္သင့္ေပသည္။ ဗုဒၶဘာသာ အမည္ခံကာ ဘာသာျခား အယူအဆျဖစ္သည့္ ကုိယ္ခႏၶာတြင္ အသက္ေကာင္ ၀ိညာဥ္ရွိသည္ဟု အယူအဆမွားမ်ား မျပန္႕ပြားလာေစရန္ လည္းကာကြယ္သင့္ေပသည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ လူသားမ်ား ေၾကာက္ရြံ႔ ရန္မလုိသည့္ သရဲတေစၦၿပိတၱာအသူရကယ္မ်ား အမွန္တကယ္ ရွိပါသည္။  “  လူသားမ်ား ေၾကာက္ရြံ႕ေနသည့္ သရဲ တကယ္မရွိပါ  ”

မုိးယံမင္းလြင္

“ အရုဏ္မတက္မီ မနက္ ၄ နာရီ ”


အရုဏ္မနက္မီ မနက္ ၄ နာရီ



            ေက်ာထဲထိေအာင့္ ေအးစိမ့္လာမႈကုိ သူ ရုတ္တရက္ခံစားလုိက္ရသည္။
          မီးဖြင့္လုိက္ရမလား..ဟင့္အင္း မီးခလုတ္က သူ႕အိပ္ယာေဘးမွာ ရွိသည္မွ မဟုတ္ပဲ။ မီးခလုတ္ဖြင့္ဖုိ႕ သြားလွ်င္ ခုတင္ေအာက္ကုိ ဆင္းရမည္ .. ျခင္ေထာင္ထဲမွ ထြက္ရမည္။ မျဖစ္ပါ။ ေနာက္ေက်ာမလုံဆုိသည့္ ခံစားခ်က္ကုိ ယခုမွ တိတိက်က်ခံစားဖူးေလသည္။ ေနာက္ေက်ာဘက္ကုိပင္ မလုံဟု ခံစားေနရသျဖင့္ ကုတင္ေအာက္ဆင္းၿပီး ျခင္ေထာင္ အျပင္ထြက္ဖုိ႕စိတ္ကူးကုိ လက္ေလွ်ာ့လုိက္သည္။ ခ်ည္ေစာင္ပါးေလးကုိ ေျခမၾကားထဲညွပ္ကာ ေခါင္းထိ ဆြဲၿခံဳပစ္လုိက္သည္။ လုံၿခံဳၿပီဟုေတာ့ မခံစားရေသးေပမယ့္ အနည္းငယ္ေတာ့ အေၾကာက္သက္သာသြားသည္။ မသက္သာတာကေတာ့ အုိက္စပ္ၿပီး အသက္ရႈက်ပ္ေလသည္။ အေတာ္ႏွိပ္စက္ေသာ သရဲပါလား။ ခရီးထြက္သြားေသာ့ အေဖ့ကုိ စိတ္ဆုိးရမလား။ လမ္းထိပ္အိမ္ကအလွဳဴသုိ႕ ညအိပ္သြားကူေနသည့္ အေမ့ကုိ အျပစ္တင္ရမလား။ အခုေျခာက္လွန္႕ေနေသာ သရဲကုိပင္ ေဒါသ ထြက္ရမလား မသိပါ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ သရဲေၾကာက္တတ္ေသာ သူ႕အဖုိ႕ ညတစ္ညလုံး အိမ္မွာ တေယာက္တည္း ျဖတ္သန္းရဖုိ႕သည္ အေတာ့္ကုိ မလြယ္ေသာ ကိစၥပင္ျဖစ္သည္။ အေဖႏွင့္ အေမ ရွိေသာ ညေတြက မေျခာက္ပါ။ သူလည္း ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ေနခဲ့သည္က မ်ားသည္။ ယခုေတာ့ ၾကည့္ပါဦး။ အသံေတြ ေပးလုိက္ ၊ ညည္းလုိက္ ၊ ေျပးလႊားလုိက္ျဖင့္ တရစပ္ကုိ ေျခာက္လွန္႕ေနေလေတာ့သည္။ အရင္က သရဲကားေတြ ထဲမွာ ေၾကာက္လန္႕စရာေတြ ၾကည့္ၿပီးလွ်င္ အေဖ့အဆူခံၿပီး အေဖႏွင့္ အေမ့ အခန္းထဲ၀င္ကာ အတင္းတုိးေခြ႕ အိပ္ေနၾကပါ။ ယခုညကေတာ့ သူကူကယ္ရာမဲ့ေလေတာ့သည္။ အာေခါင္ျခစ္ကာ အေမ့ကုိ ေအာ္ေခၚလုိက္ခ်င္သည္။ သုိ႕ေသာ္မေအာ္ရဲပါ။  အေမ့ထက္ အရင္ သရဲက သူ႕အခန္းထဲ ၀င္လာႏုိင္သည္မဟုတ္လား။ ေဟာ... မီးကင္းတဲက သံေခ်ာင္းေခါက္သံၾကားရေလသည္။ ၃ ခ်က္ ... ဒါဆုိ မနက္ ၃နာရီေပါ့။ အလင္းေရာင္ လာမုိးလင္းဖုိ႕ ၂ နာရီ ၃ နာရီခန္႕ လုိေသးသည္။ အတင္းဖ်စ္ညွစ္အိပ္ဖုိ႕ ႀကိဳးစားရမည္။ ဟင့္အင္း .. မရပါ။ ျပဴးေၾကာင္ေနေသာ မ်က္လုံးအစုံကုိ မွန္မၾကည့္ပဲႏွင့္ ခံစားမိေလသည္။ မိုးလင္းဖုိ႕ ၃ နာရီကုိ သူ ဘယ္လုိျဖတ္သန္းရပါ့မလဲ။ ...ပုိမုိ ေၾကာက္ရြံ႕ဖြယ္ေကာင္းလာေနသည္။ ဟုတ္သည္ .. အဲဒီ အသံ ေျခသံ ေျခသံက သူ႕ အခန္းဆီသုိ႕ တေျဖးေျဖးေရြ႕လာေနသည္ကုိ ခံစားေနရသည္။. ဘုရား ဘုရား.. ဟုတ္ၿပီ .. ဘုရား စာ ရြတ္ရမည္။ ဘုရားစာ ဘယ္က စရြတ္ရမည္နည္း။  ေခၽြးေတြပဲ ျပန္လာသည္။ ေမတၱသုတ္။ ေမတၱသုတ္ ရြတ္မည္။ ဟင့္အင္း အစကုိလည္း ေမ့ေနသည္။ ေန႕တုိင္းစာအုပ္ၾကည့္ကာ ရြတ္ေနမိေသာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အခုမွ အျမင္ကတ္မိသည္ ။ ဟုတ္ၿပီ ။ သံဗုေဒၶ ရြတ္ရမယ္.. သူရသည့္ ဂါထာေပပဲ။... သံဗုေဒၶ .. အဌာ၀ေသ... ... .. ဟင့္အင္း .. ေျခသံက ပုိပုိၿပီး နီးကပ္လာေနသည္။ မရပါ ဘာကုိ မွ ဆက္ရြတ္ႏုိင္စြမ္း မရွိေတာ့။ ရွပ္ရွပ္ ရွပ္ရွပ္ မည္သံက သူ႕အသက္ကုိ ေျခႊေတာ့မည္လား။ ဘယ္လုိပုံစံရွိေနမည္လဲ။ ဆံပင္ဖားရားႏွင့္ လွ်ာအရွည္ႀကီးလား။ အား ... သူဆက္မေတြးရဲေတာ့။ ေၾကာက္လြန္းလုိ႕ တုန္ယင္စျပဳလာသည္။ ဟင္.. ေျခသံက သူ႕အခန္းကုိ ေက်ာ္သြားသည္။ ေတာ္ပါေသးရဲ႕။ ဒါဆုိ ဘယ္ကုိ သြားသည္လဲ။ မီးဖုိေခ်ာင္။ ဟုတ္သည္ မီးဖုိေခ်ာင္ကုိ သြားဖုိ႕ သူ႕အခန္းကုိ ျဖတ္ရမည္။ ဒါဆုိ မီးဖုိထဲက အစားအေသာက္ေတြ စားဖုိ႕ လာသည္ေပါ့။ ေန႕လည္က အေမ၀ယ္လာၿပီး ႏွပ္ထားသည္ အမဲသားအုိးကုိ သတိရမိသည္။ ဟုတ္ပါၿပီ။ အမဲသားနံ႕ရလုိ႕ သရဲလာတာပဲျဖစ္ရမည္။ ေၾကာက္စရာေကာင္းလွသည္။ ဒါဆုိ အင္တာနက္မွ ဖတ္ခဲ့သည္က ေသခ်ာေနၿပီ။ အမဲသားနံ႔ရရင္ သရဲလာတတ္သည္တဲ့။ ဘုရားဘုရား.. သရဲက အမဲသားစားလုိ႕ မ၀လုိ႕ သူ႕ကုိ လာစားရင္ ဒုကၡ။ အေမကယ္ပါ။ အေဖကယ္ပါဦး။ သူအရမ္းကုိ ေၾကာက္ေနမိသည္။ ....ေဟာ... မီးဖုိထဲမွ အသံေတြ ၾကားေနရသည္။ အုိးခြက္ ပန္းကန္ေရႊ႕သံ ၊ ေရခဲေသတၱာဖြင့္သံ၊ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း မဟုတ္ေပမယ့္ တိတ္ဆိတ္ေသာ ညမုိ႕ အသံအားလုံး သူၾကားေနရသည္။ ဒီပစၥည္းေတြေတာင္ ကုိင္လုိ႕ ရေသာ သရဲဆုိေတာ့ တန္ခုိးရွိေသာ သရဲျဖစ္ရမည္။ ဒါဆုိ သူ႕ကုိမ်ား ဂုတ္ခ်ိဳးသတ္လွ်င္ မလြယ္။ သူအသက္ပင္ ျပင္းျပင္း မရႈရဲေတာ့။ ေၾကာက္စိတ္ေၾကာင့္ေရာ ေစာင္ႀကီးၿခံဳထားတာေရာေၾကာင့္ ေခၽြးတုိ႕က ေရခ်ိဳးေနသည့္အလား။ မသုတ္ရဲပါ။ ထုိေခၽြးတုိ႕ကုိ သုတ္လုိက္လုိ႕ အသံထြက္သြားလွ်င္ သရဲ သူ႕ဆီ ေရာက္လာလိမ့္မည္ေလ။ အတတ္ႏုိင္ဆုံး မုိးလင္းသည္ အထိ မည္သည့္အသံမွ မထြက္ပဲ သူေနမွ ျဖစ္မည္။ အလင္းေရာင္လာလွ်င္ သရဲတုိ႕ မေနႏုိင္ဆုိတာေတာ့ သူေသခ်ာသိေလသည္။ မုိးရယ္ အျမန္သာ လင္းပါေတာ့ ဟုပဲ ဆုေတာင္းမိေလေတာ့သည္။ ေဟာ... သရဲက တစ္ေကာင္တည္းမွ မဟုတ္ပဲ .. အုပ္စုနဲ႕ကုိ ျဖစ္ရမည္။ .. ညည္းသံ ဟုတ္သည္ အစကတည္းက ၾကားေနရေသာ အသံကုိ အိမ္ေရွ႕ ေလွကားအတက္ ၀ရန္တာမွ ေျပာင္းၿပီး ၾကားေနရသည္။ ခပ္တုိးတုိး ဒါေပမဲ့ ေလးေလးပင္ပင္ ညည္းညဴေနေသာ အသံျဖစ္သည္။ အသံက ေလးပင္ၿပီး အေတာ္ေမာေနသံမုိ႕ အဖြားႀကီးအုိ သရဲျဖစ္မည္ ထင္သည္။  သူေတာ့ ယေန႕ညအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မရွိေတာ့ၿပီ ထင္သည္။ မီးဖုိထဲမွ သရဲကလည္း အိမ္ေရွ႕ႏွင့္ မီးဖုိေခ်ာင္ ကုိ အထပ္ထပ္ အခါ ေလွ်ာက္ေျပးေနျပန္သည္။ အိမ္ေရွ႕က အဖြားႀကီးသရဲကလည္း ညည္းသည္။ သူ႕အတြက္ေတာ့ ေၾကာက္စရာ့ သရဲသံစုံ တီး၀ုိင္း တစ္ခုအလား ထင္မိသည္။ ေဟာ... ၄ ခ်က္ .. မီးကင္းတဲက ေခါက္သံက ေလးခ်က္... ဒါဆုိ မုိးလင္းဖုိ႕ သိပ္မလုိေတာ့ဘူးေပါ့။ သရဲမ်ားကေတာ့ ေသာင္းက်န္းဆဲ... အသံေတြကုိ နားစြင့္ေနရင္း တစ္ညလုံး မအိပ္ရေသး၍ထင္ သူငုိက္ျမည္းစ ျပဳလာသည္။ ေျခသံမ်ား .. ညည္းညဴသံမ်ား... တစ္လွည့္စီ  တစ္လွည့္စီ ၾကားေနရရင္းျဖင့္ သူ႕မ်က္စိေတြ ေလးလံလာေနသည္။ သူပင္ပန္းလွပါၿပီ..........။ 
    
            အုိ.. သရဲေတြကုိ ျမင္ေနရသည္.။ လမ္းေလွ်ာက္သြားေနေသာ သရဲမွာ ေခါင္းမပါ.. ကုိယ္လုံးသက္သက္ျဖင့္ သြားေနျခင္းျဖစ္သည္။ ညည္းညဴေနေသာ အဖြားႀကီး သရဲမွာ .. ဘယ္လုိရုပ္ရည္လုိ႕ သတ္မွတ္ရမည္ မသိ ..ႏွာေခါင္းက ခၽြန္ၿပီးေကာက္ေနသည္။  ဆံပင္ က ခပ္ေကြးေကြး လိမ္လိမ္ ေလးမ်ား ဆယ္ေခ်ာင္း တစ္စု ေလာက္ကုိ အနည္းငယ္သာ ေပါက္ေနသျဖင့္ ကတံုးနီးပါး ျဖစ္ေသာ ဦးေခါင္းႏွင့္ ငုတ္တုတ္ ထုိင္ေနသျဖင့္ ဒူးေခါင္းေတြ ၾကားထဲ ေခါင္းႀကီးက ေရာက္ေနကာ ကုိယ္မပါေသာ သူတစ္ေယာက္အလားပင္။... ဘုရားဘုရား ေၾကာက္ဖုိ႕ ေကာင္းလုိက္ေလျခင္း။ ဟင္.. ကုိယ္လုံးသက္သက္ သရဲက သူ႕နားတုိးကပ္လာေနသည္။ ဟင့္အင္း မလာပါနဲ႕ ။ မထြက္.. စကားသံေတြ သူ႕ႏွဳတ္ခမ္းက ထြက္မလာေတာ့...။ ေခါင္းပဲ အတင္း ခါယမ္း ထုတ္ကာ ကုိယ္ကုိက်ဳံ႕ၿပီး ျငင္းဆန္ေနမိသည္။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး သူ႕နား ကပ္မလာပါေစနဲ႕။ သူ႕ ဆုေတာင္း မျပည့္ခဲပါ။ အနားထိ ေရာက္လာသည္။ ကပ္လာသည္။.... ေနာက္ေတာ့.. ........သူ႕လက္ကုိ အမိအရ ဖမ္းဆပ္ ကုိင္လုိက္ေလသည္။ လက္ကုိ ဖမ္းဆုပ္လုိက္ေသာ္လည္း အသည္း ႏွလုံးကုိ ဆြဲညွစ္သလုိ ခံစားလုိက္ရသည္။ ထုိသရဲက လက္ကုိ ဖမ္းဆုပ္ၿပီး အသံထြက္လာသည္...။ သူသိသည္။ သုိ႕ေသာ အေ၀းႀကီးမွ လာေနသကဲ့သုိ႕သာ ၾကားေနရသည္။ .. ဘာကုိ ေျပာေနသည္လည္း.......... သူရင္းႏွီးေသာ အေၾကာင္းအရာေတာ့ျဖစ္သည္။.....

....
...
..
............
...
“ ညီညီ ... ဟဲ့..... ညီညီ... ထစမ္း အခု ထစမ္း”

သရဲက သူ႕နာမည္က ေခၚသည္.. လက္ကုိလည္း ကုိင္လႈပ္ဆြဲယမ္းေနေသးသည္။..

“ညီီညီ”
နားနား ကပ္ခါ ေအာ္ထည့္လုိက္ေသာ အသံေၾကာင့္ ေငါက္ကနဲပင္ ထထုိင္မိသည္။ သရဲ..ဟင့္အင္း သရဲ မဟုတ္ အေမပဲ။ မုိးစင္စင္လင္းေနၿပီ။ ဒါဆုိ သူအိပ္ေပ်ာ္သြားသည္ေပါ့။

“ဟဲ့ ညီညီ. ... နင္ .. ဘယ္လုိမ်ား အိပ္ေနသလဲဟင္.. ဒီေလာက္ေတာင္ အိပ္ပုတ္ႀကီးရသလား”
ဟင့္အင္း အေမမွားၿပီ၊ သူ ညက တစ္ညလုံး ပင္ အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ပါ။ ၄ နာရီ အထိ မ်က္စိအေၾကာင္သားျဖင့္ ရွိေနခဲ့ရသည္ေလ။.
.......
...
...
..
ခပ္ရွက္ရွက္သာ ၿပဳံးမိသည္။ အေမကေတာ့ အိပ္ေရးပုတ္လွေခ်ရဲ႕လုိ႕ လူတုိင္းကုိ ေျပာေနေတာ့မည္။ သား မေန႕ညက မနက္ ၄ နာရီထိ အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ပါဘူးဟု အေမ့ကုိ သူမေျပာျဖစ္လုိက္ေတာ့ပါ။
အိမ္ေရွ႕၀ရန္တာတြင္ ေသဆုံးေနေသာ ခုိတစ္ေကာင္ေတြ႕သည္။
အဲ မီးဖုိေခ်ာင္လား။
မီးဖုိေခ်ာင္ကေတာ့ ဟင္းလင္ျပင္နီးပါး က်န္ခဲ့သည္။
ပန္းကန္ခြက္ေယာက္မ်ား၊ ဟင္းခ်က္အုိးမ်ား ၊ ေပါင္းအုိး မ်ားသာ မက ဟင္းခ်က္စရာမ်ားႏွင့္ အေမႏွပ္ထားေသာ အမဲသားအုိးပါ တက္တက္စင္ေျပာင္ေနေလသည္။
ေအးေအးေဆးေဆး စိမ္ေျပနေျပကု ိခုိးသြားတာျဖစ္မည္ဟု ခရီးက ျပန္လာေသာ အေဖက မွတ္ခ်က္ခ်သည္။
ဟင့္အင္း .. အေဖရယ.္.... အဲဒါ သရဲစားသြားတာပါ...........။ သူစိတ္ထဲကပဲ ေျပာျဖစ္လုိက္ေတာ့သည္...။ အေဖက သရဲ မေၾကာက္တတ္သူတစ္ဦးမုိ႕ပင္။
ဘာပဲေျပာေျပာဒီညေတာ့ သူ ေကာင္းေကာင္းအိပ္ေပ်ာ္ေတာ့မည္မွာေတာ့ ေသခ်ာေလၿပီ။ အေမရယ္ အေဖရယ္...ျပန္လာၿပီကုိး။ ဆုိင္က၀ယ္စားေသာ ထမင္းက အေမ့မ်က္ေစာင္းေလးႏွင့္မုိ႕ နင္တင္တင္ေပမယ့္ လက္ရာ အေျပာင္းအလဲေလးမုိ႕ ပုိစား၀င္သလုိ ခံစားမိသည္။ အေမသာ သူ႕စိတ္သိလွ်င္ မ်က္ေစာင္းကေန လက္ေစာင္းအျဖစ္ေခါင္းေပၚေရာက္လာႏုိင္ေသးရဲ႕။ .... ကဲ ဘာပဲေျပာေျပာ ဒီညေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ေတာ့မည္ .. ဟုိဖက္ အခန္းမွာ အေဖနဲ႕ အေမရွိသည့္မုိ႕ သူစိတ္ခ်လက္ခ်အိပ္ေပ်ာ္ပါသည္။... ေအာ္ .. အိပ္မေပ်ာ္ခင္ေတာ့ .. ေျပာျဖစ္ေအာင္ ေျပာရဦးမည္။.... ခပ္တုိးတုိးေလးမွျဖစ္မည္ .. အေမမၾကားေအာင္ေပါ့.. “ အေမ့ အမဲသားႏွပ္အုိးကုိ သရဲခုိးတာပါ ” ဟု။

မုိးယံမင္းလြင္

Saturday, January 7, 2012

“ ရင္ခုန္စရာ ပန္းေရာင္စာမ်က္ႏွာ “






လူရယ္လုိ႔ျဖစ္လာရင္ အေတာ္မ်ားမ်ားေသာ လူေတြနဲ႕ ကင္းလုိ႕မရတဲ့ အရာထဲမွာအခ်စ္လည္း ပါပါတယ္။ အဲဒီအခ်စ္က ေပ်ာ္ရြင္မႈေတြ ၊ ၀မ္းနည္းမႈေတြ၊ ေအာင္းေမ့သတိရစရာေတြ၊ နာက်ည္းစရာေတြကုိလည္း ဖန္းဆင္းေပးတတ္ပါတယ္။ ဒီလုိ အခ်စ္ေတြထဲမွာ ထာ၀ရေပးဆပ္ၿပီး သည္းခံခြင့္လႊတ္ျခင္းေတြနဲ႔  ခ်စ္ေနတတ္တဲ့သူေတြလည္း ရွိတတ္ျပန္ေရာ။ အဲဒီလုိ အခ်စ္မ်ိဳးကုိ ပုိင္ဆုိင္ခြင့္ရရွိခဲ့ၿပီး အဲဒီလုိ အခ်စ္မ်ိဳးကုိ ပုိင္ဆုိင္ခြင့္ရခဲ့တာပါလားလုိ႔ အခ်ိန္မွီသိခြင့္ရခဲ့တာဘ၀ရဲ႔ သာယာခ်မ္းေျမ႕မႈပါပဲ။ ဒီလုိ ရင္ခုန္ခ်င္စရာ ေကာင္းတဲ့ ဘ၀ရဲ႕ ပန္းေရာင္ စာမ်က္ႏွာေလးေတြကုိ ျပန္လည္ သတိ ရမယ္ဆုိရင္……………။
ေဆာင္းႏွင္းၾကြင္းတုိ႔က ခပ္ေငြ႔ေငြ႕ က်န္ေနေသးသည္။ တရားလြန္ ေအးျမမႈကေန လြန္ေျမာက္ၿပီး ေနျခည္ေႏြးေႏြးေလးေတြ က်ေရာက္ေလ့ရွိတဲ့ ေဖေဖာ္၀ါရီကုိ ေရာက္ျပန္ေလၿပီ။ ေတာင္ေပၚေျမက အရင္အတုိင္းပင္ လွၿမဲ ၊ ေလထုေတြက ရွင္းသန္႕ဆဲပင္။ ဒီေတာင္ေပၚၿမိဳ႕ေလးသည္ က်ေနာ့္ဇာတိၿမိဳ႕ျဖစ္သလုိ သူနဲ႕ က်ေနာ္ရဲ႕ ပထမဆုံး ဆုံေတြ႕ခဲ့တဲ့ အမွတ္တရေနရာေလးလည္းျဖစ္တာေပ့ါဗ်ာ။ ရန္ကုန္လုိ ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမွာ ေနတဲ့ သူက က်ေနာ့္ရဲ႕ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ေလးကုိ ခ်စ္သလုိ က်ေနာ့္ကုိလည္း သိပ္ခ်စ္ခဲ့တာပါ။ ေလးႏွစ္ဆုိတဲ့ ခ်စ္ခရီးလမ္းမွာ သိပ္ဆုိးတတ္တဲ့ က်ေနာ့္ကုိ ခြင့္လြႊတ္ျခင္း အမ်ိဴးမ်ိဳးေတြနဲ႔လည္း သူခ်စ္ခဲ့ပါရဲ႕။ မုိင္ေတြ အေ၀းႀကီးေ၀းသြားလည္း ျပန္လာမယ့္ရက္ကုိ သူေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတတ္ပါေရာ။ ဘယ္ခရီးသြားသြား လုိက္ပုိ႔ရင္း တိတ္တိတ္ေလး ခုိးခုိးငုိေနတတ္သူေလးေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္လား။ က်ေနာ္ကေတာ့ အခ်စ္ကုိ အဲသေလာက္ အေလးအနက္မထားခဲ့မိပါဘူး။ ခပ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပဲေနခဲ့ ခပ္ရႈပ္ရႈပ္ကဲခဲ့တာေလ။ ဆူပူမႈေတြ ျငဴစူမႈေတြ ရွိေပမဲ့ ဘယ္ေတာ့မွ လက္တြဲ မျဖဳတ္ခဲ့တဲ့ ခ်စ္သူေလးကေတာ့ အၿမဲ က်ေနာ့္အတြက္ ရွိေနခဲ့တာတဲ့။ ခုေတာ့လည္း ေလးႏွစ္ျပည့္ေျမာက္မယ့္ ေဖေဖာ္၀ါရီလေလးကုိ ေရာက္ရွိလာပါၿပီ။ အရင္လုိလည္း မရႈပ္ျခင္ေတာ့ဘူး၊ ဘယ္သူ႕ကုိမွ လည္း ရင္ထဲက မပါတဲ့ ခ်စ္တယ္ဆုိတဲ့စကား မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး။ ဘာလုိ႕လဲ သိလား။ သူ႕ကုိ က်ေနာ္ ခ်စ္တတ္လာခဲ့ၿပီ။ သူ႕တန္ဖုိးကုိ က်ေနာ္ နားလည္လာခဲ့ၿပီေလ။ ကဲ ဒီေတာ့ ခ်စ္သူတုိင္းေပ်ာ္ျမဴးေနမယ့္ ေမွ်ာ္လင့္ေနမယ့္ေဖေဖာ္၀ါရီလေလးမွာ က်ေနာ္ သူ႕ဆီကုိ အေရာက္ျပန္မယ္ ။ အတူတူ ေလွ်ာက္လည္မယ္ ။ အရင္လုိ ရန္မျဖစ္ေအာင္ သူ႕ရဲ႕ ဇီဇာေၾကာင္မႈေလးေတြကုိလည္း က်ေနာ္ သည္းခံမယ္။ ၿပီးေတာ့ သူသိပ္ခ်စ္တဲ့ သတၱ၀ါေလးေတြကုိ ၾကည့္ဖုိ႕ သူနဲ႕ အတူ တိရစာၦန္ဥယ်ာဥ္ကုိလည္း သြားရဦးမယ္။ ေလးႏွစ္ျပည့္ေျမာက္တဲ့ အထိ ေသေသခ်ာခ်ာ မေျပာျဖစ္ခဲ့တဲ့ ခ်စ္တယ္ ဆုိတဲ့ စကားကုိ က်ေနာ္ ခမ္းခမ္းနားနားေလး ဖြင့္ေျပာရဦးမယ္။ ၿပီးေတာ့လား.. ..သိတယ္ဟုတ္... အဲဒီစကားေလးကုိလည္း က်ေနာ္ ေျပာဖုိ႕ ဆုံးျဖတ္ထားတယ္ဗ်… Will you marry me ?

မုိးယံမင္းလြင္